WC 108

V. 1.54

NAVAL WARFARE UPDATE

WC 105

WC 104

WC 103

WC 102

WC 101

WC 100

WC 97

WC 96

V. 1.50

INFERNO UPDATE

WC 95

WC 94

WC 93

WC 92

WC 91

WC 90

WC 87

WC 86

WC 85

WC 84

WC 83

V. 0.46

ENTRENCHED UPDATE

WC 82

WC 81

WC 80

WC 79

WC 77

WC 75

WC 71

V. 0.42

WINTER ARMY UPDATE

WC 70

WC 69

V. 0.41

ARMS RACE

WC?

29.12.2020r. The beginning of the KOP breakup.

This December day was a sad day for us. At that time, none of the non-commissioned officers or privates expected that the Border Protection Corps (pl. Korpus Obrony Pogranicza) would soon cease to exist. Moments after 4:00 p.m. we received information from the early commander, Mircin, that the regiment's activities were suspended. So here it is after 3 years of existence - 9/01/2021. The Border Protection Corps officially ceased to exist.


10.01.2021r. WOP will be established.

Despite the breakup, we continued to function. Starting from scratch, we were looking for a new identity and a way to create our own regiment. For us, the Border Protection Forces were therefore a transitional period full of new arrangements and many meetings in which every member of the clan could take part, if, of course, they wanted to. While trying to rebuild the clan, moments after the meeting, another commander left us. Just like Mircin before him, Qache defected to the Warden side, betraying us and the Legion.


War 70. Hermit's Rest Defense.

16/01/2021. together, as the WOP, we decided to build and fortify the city of Hermit's Rest. Our bunker defended the last city the Wardens needed to win for over 24 hours. Nearly 100 Warden tanks were destroyed. Finally 18/01/2021. The command of the Colonial Republic decided to launch a ballistic missile on the city. If it can't be ours, there won't be any Warden's either.


22.02.2021r. KSR is us!

Just before War 71, we already knew who we wanted to be. The Kraunian Support Regiment officially began to exist. We chose the specialization of Artillery and Logistics. The name referred to the Lore universe and the regiment began to operate on new, better principles. We drew conclusions from the KOP and began to mark our position in the faction and on the front.


War 71. To no man's land.

04/03/2021. we were informed about the Warden landing in Westgate. Our regiment was asked for artillery support to repel the enemy. It was then that for the first time we carried out effective and long-term shelling of enemy positions. In over 2 hours of fire, our battery completely burned the ground from Zeus' Demise to Wyattwick. The quick reaction operation was a success and fate wanted Qache to stand against us, leading his new men.


War 71. Fort Kraunia.

In this war, our iconic fort of the project was created Cpt.Domczak. Fort Kraunia, located near the town of Salt Caps, has always been sleeping at the eyes of the Warden since that war. Often besieged, it always gave our allies time to launch a counteroffensive. Due to the fact that the design is improved from war to war based on previous flaws, this means that the enemy must be thoroughly prepared for what awaits him before attacking him.


War 71. Double Nuke.

12/03/2021. together with the Mechanized Armored Division regiment, we were the first in history to fire two ballistic missiles at one target. Our rocket hit the bunker defending Buckler Sound and a MAD rocket was fired into the city. It was a controversial operation, but with this movement we destroyed the supplies of two large Warden regiments and annihilated one of the enemy logistics cities at a key moment of the war.


War 75. One for Jade.

27/04/2021. we managed to fire at enemy positions in the suburbs of Jade Cove with one 150mm Thunderbolt gun, thanks to which we managed to push the Wardens out of the city. With one gun we managed to disable 7 tanks, which were destroyed by infantry shortly thereafter, and then we destroyed 3 bunkers, breaking the Warden offensive.


War 75. Beer evening.

23/04/2021. The first event of this type in our regiment took place. Beer Logistics Evening loosely showed regiment members that joint logistics could be more enjoyable than it seems. Thanks to this event, relations between the regiment's members also strengthened, learning more about themselves. This event is organized from time to time, giving a moment of respite in the war and generating a large amount of materials and equipment for future days.


War 75. Bane gang.

03/05/2021. wanting to train new guerrillas, we decided that the best way would be combat training. There weren't many targets on the Farranac Coast, but we received information that there were a large number of Warden tanks there. So we took 2 Argonauts and Bane rocket launchers. The training ended with the destruction of 6 tanks and we also managed to destroy 2 cities with the loss of 2 Argonauts, 2 Haulers and one bicycle.


War 75. Quantity doesn't count.

12/05/2021. we went to help our people as tankers. As it turned out, the request for help was justified. Warden Regiment 82 Dread Korps led an armored offensive on Long Whine that day. Arriving there, it turned out that the enemy tanks were commanded by none other than Mircin. This meeting after such a long time gave us a kick to action despite being exhausted by this war. Despite the advantage of the Warden tanks, we managed to repel them together with other Colonial Regiments. It was a great victory and we lost only one of three machines.


War 75. Last charge.

22/05/2021. That day, we took part in the expulsion of the commander and founder of the 1CMD regiment. As representatives of the KSR, we manned three tanks and set off in full swing from Linn of Mercy to Callahan Passage. The tank line started at the border and ended in Ulster Falls and it was about 100 tanks. The last charge passed through half a region and only stopped at Lochan Berth. At 4 a.m. our last men checked out and around 7 a.m. a ballistic missile was dropped on the city, marking the end of the operation.


War 77. Spec Ops.

On the second day of the war, June 9, 2021. We managed to capture the city of Wellchurch with three people. Crossing the bridge from Overland was not easy due to the fighting taking place there, and the ARMCO stationed there did not make it easier for us. Their order was to hold the destroyed bridge, but we managed to convince them to rebuild the bridge and take the city. As soon as we managed to do this, the soldiers from the bridge, not believing what had happened, came to help secure the prey.


War 77. Siege.

12/06/2021. The largest siege in the history of Fort Kraunia has begun. The entire siege lasted 3 days despite the participation of many of the best and largest Warden regiments. Thanks to effective defense even in the lap, we gave our men time to secure The Baths. On June 14, 2021, the Fort was completely destroyed and the enemy marched further south.


War 79. Be eye.

07/07/2021. The task of our regiment was to shell the town of Saltbrook Channel with artillery. We managed to handle 5 guns, but even this number did not produce any results and it was still impossible to approach the town hall in the city. So we decided to swim up. Our spotter determined the angle and distance using a protractor and a little for the eye. When the guns were positioned, he sailed with one soldier towards the target. As soon as he noticed the town hall, he gave the order to fire and, to everyone's disbelief, less than a minute later, only rubble remained from the town hall.


War 80. Lika a roller.

21/07/2021. we took part in the siege of Iron Junction. We divided into 2 teams: an artillery team, consisting of 3 guns and an infantry team. As artillery, we fired at strategic enemy defense points and the infantry helped destroy the front fortifications. In total, we swept about 300m of bunkers and, together with other regiments, occupied Iron Junction.


War 81. Let them burn.

12/09/2021. Our regiment's ballistic missile was launched on Buckler Sound, ultimately ending War 81, contributing to the victory of the Colonial Legion.


War 82. Big maneuvers.

We gave up the 82nd War, like many other Colonial regiments, in order to take part in the largest maneuvers of the Alliance of European Regiments of the Colonial Legion. The second reason why the regiment did not take an active part in the war was the fact that it was an important war for the Warden 82 DK regiment. This war was ultimately a "break war" and was ended earlier by developers due to the earlier introduction of the "Entrenched" update that everyone was waiting for.


War 83. Kraunia continues!

06/10/2021. Our flagship bunker "Kraunia" took part in a brutal fight in which Storm Cannon moved. Kraunia, which had four 300 mm guns, dueled with the Bunker of the 82 DK regiment, which had eight such guns. Even though Kraunia was destroyed, the 82 DK bunker on Loggerhead, which was a huge threat, was also swept off the face of the earth. It was a sacrifice that showed how great we are with builders, artillerymen, but also logisticians delivering supplies and infantrymen who were the most effective QRF formation in the Drowned Vale region.


War 83. The last fortress.

During the last days of the war, our rear bunker design cpt. Rozpi was the last obstacle to the victory of the Warden Empire. However, the bunker was too effective in repelling the Warden attacks, so they decided to unite the Slik Farms from the river, which ended with the destruction of the city and, consequently, the end of the War of the 83rd with the victory of the Warden.


War 84. WRC Drowned Vale.

04/11/2021. Due to the loose course of the war, cpt. Rozpi decided to organize the first races in the regiment's history. The goal was to complete the previously prepared route in the shortest possible time. A total of 9 Argonauts with the best drivers of the Kraunian regiment took part in the race.


War 85. Never again.

In this war, the Kraunian Support Regiment was stationed in Howl County on Great Warden Dam. Due to the limited possibilities related to the topography of the region in which we were stationed, this was the greatest stagnation. We pushed almost the entire war with the Warden forces on the dam, fighting hard for every meter. The exceptions were smaller operations on other fronts where we went as support when nothing was happening on the dam. Never again.


War 85. Vanguard.

08/12/2021. We drove as a preemptive hit on Callum's Cape. In several tanks, we got rid of the Warden fortifications on the designated attack route, which was to take place the next day. The entire operation went smoothly and the curiosity of the entire operation was to run 8 Warden tanks in front of our three light tanks because the previous, smaller groups were destroyed by us. The next day Callums Keep fell.


War 86. Who fights with the sword.

As soon as War 86 began, our entire regiment focused on preparing equipment for operations behind the enemy. After about 20 minutes we were on our way over Skodio in Tempest Island. Our goal was to intercept hostile logistics. It turned out better than we expected. On site, we found the Bunker that we took over and transformed into our base. It is worth adding that it was located on the only access road to Skodio. Thanks to this, we blocked supplies of supplies for over 3 hours, while repelling the enemy and all this for their own equipment.


War 86. Death Island.

The first half of War 86 was extremely tiring. At first, pushing on bridges and then constant artillery fire on Isawa. It was then that members of our regiment stopped panicking during artillery fire due to getting used to it. There we also learned to conduct a very effective artillery counterattack, which each time pushed the Warden forces towards Promithiens itself.


War 86. Terror of the seas.

War 86 is not only a fight at the front but also a mass hunt for Warden sea transports. Our regiment has been distinguished by many clans for its effectiveness at sea in intercepting Warden logistics. In total, we managed to requisition over 40 Frigates and sink several of them, which significantly reduced the equipment of the Warden frontmen on the eastern front.


War 87. Cerberus.

At the beginning of the war, it may not have gone our way despite small local successes, but later more than one Warden regiment was defeated and opposed to the highest skill of our engineers. Cerberus bunker complex of the project cpt. Dark Stalker was intended to stop the Warden offensive on Marban Hollow, and we did not expect such effects ourselves. The minimum-strength bunker was able to repel the assault after the assault, defending the entire region for over two weeks. The end of Cerberus came when the Warden directed the Storm Cannon guns towards him and corrected them with Balfour Rampart guns.


War 90. Frosty north.

29/03/2022 In the first days of the 90 war, we take part in an operation aimed at capturing Callum's Keep as quickly as possible. Our task is to besiege the northern side, the remaining Regiments were tasked with cutting off the city from the east and besieging the city from the south. After less than 3 days, despite fierce defense, the city falls and we enter its gates.


War 90. Long guard.

After capturing Tine in Speaking Woods, the offensive stopped, the entire front stabilized and we prepared for a Warden counterattack. We didn't have to wait long. For about a week we had to face further attacks from the city, which we successfully repelled. The situation changed when the Balfour Rampart field guns arrived at the front of the Warden, but then we lost control over the city, but thanks to the good supply of front equipment by our clan, the front did not retreat for some time.


War 90. City of Corruption.

24/04/2022. We decided to support the southern front. We prepared the captured Balfour Rampart guns and went to Blemish in Heartlands for help. After reaching the southern gates of the city, we managed to capture the town hall in a few moments. The Wardens soldiers who were fighting on the front west of the city at that time did not even have time to find out what happened. Once the entire city was ours, we moved on to occupy as many areas as possible so that Blemish could prepare for future offensives. These guns gave us such a fire advantage that the offensive stopped only before Hermit's Rest in Umbral Wildwood.


War 90. Winter Storm.

27/04/2022. We set out to recapture Callum's Keep, which our men lost while we were helping in the south. Due to the fact that the city of Ogmaran was still repelling hostile attacks in The Moors, we were able to lead the offensive from the south and north at the same time. Using 150mm Thunderbolt guns, we successfully wiped out enemy infantry and destroyed enemy fortifications in front of the city, thanks to which our men were able to cross the city walls. A few hours later, the city returned to our hands.


War 90. Until your last breath.

30/04/2022. The last time we fought. Despite our lack of supplies, we bravely defended the north. Despite their great numerical advantage, the Warden won every meter of Callum's Keep at great expense. However, the city could not defend itself, there were simply too few of us and deliveries were becoming less and less frequent due to the loss of almost all areas on the southern front and the complete cutting off of us from it. However, we dragged on the inevitable failure as long as the equipment gathered in the city allowed us to do so.


War 91. Deadlands Gate.

04/05/2022. Our non-commissioned officers took the initiative to support the central front and divert the attention of the Warden Forces by conducting a small offensive towards Callahan's Gate. However, the whole thing went smoothly through a good streak, our diversion turned into the main direction of attack. The next day, the entire Deadlands were already overrun by the Colonial Legions.


War 91. Offensive out of nowhere.

05/05/2022. Noticing a lack of progress on Marban Hollow, we developed a plan to cross the Deepfleet Valley Tide between Lockhead and Oster Wall. We started by building and expanding the base on The Claim south of Oster Wall and then went on the offensive. Unfortunately, despite a few minor successes, the offensive turned into a defensive one, and three days after building the base, it collapses.


Wojna 92. Rozejm.

W pierwszym dniu wojny podczas gdy fronty rozgrzmiewały hukiem karabinów  naszym podoficerom udało się zrobić coś wydawało by się nieprawdopodobnego. Na moście między Salt Caps a Loggerhead zawarli oni 24 godzinny rozejm z przedstawicielami sił Wardeńskich. Obie strony postarały się by miał on moc i dokonały starań by inni też nie próbowali tam walczyć. Pozwoliło nam to w spokoju położyć fundamenty pod Wielką Kraunię.


Wojna 92. W tyle ale do przodu.

04.06.2022r. Wsparliśmy naszych w ofensywie na Loggerhead. Zasililiśmy szeregi piechoty a także budowniczych na froncie, obsadziliśmy również dwie łodzie którymi ostrzeliwaliśmy Wardeńskie frontowe defensywy. Mimo iż Wardeni jako pierwsi otrzymali działa 120mm i zdołali nas odepchnąć od miasta po otrzymaniu naszych nie tylko zniszczyliśmy ich artylerię ale i przebiliśmy się do miasta i po wielu godzinach walk w końcu je wyzwoliliśmy oraz opróżniliśmy skutecznie nasze magazyny...


Wojna 92. Koalicja.

06.06.2022r. Udało nam się stworzyć Koalicję z innymi regimentami działającymi w naszej okolicy. Nadaliśmy temu nazwę roboczą "Kraunian War Departament" która już została do końca. Koalicja okazała się pełnym sukcesem. Każda ze wspólnie organizowanych operacji była sukcesem. Byliśmy siłą z którą najliczniejsze Wardeńskie regimenty musiały się liczyć. Teraz planujemy dalej rozwijać tą inicjatywę  by jeszcze zwiększyć nasz wpływ na przebieg wojen.


Wojna 92. Wielka Kraunia.

13.06.2022r. Duma naszego regimentu jest gotowa by walczyć za Legion. Nauczeni na błędach zaplanowaliśmy dużo nowych zastosowań które skutecznie utrudniały zarówno zwiad jak i atak na nasz bunkier. Wyposażony w 5 dział Storm Cannon i Centrum wywiadowcze 17.06.2022r Rozgromił wszystko w swoim zasięgu i wygrał każdy pojedynek tracąc jedynie jedną nieznaczącą strukturę. Dzięki nam ruszył się front na Marban Hollow oraz Endless Shore.


Wojna 92. Gruzy, wraki i krew.

21.06.2022r. Wsparliśmy naszą obecnością front zachodni. Posiadając czołgi Falchion i Ranseur i przy wsparciu piechoty pomogliśmy zająć lotnisko w The Reach na Stonecrandle. Po zajęciu lotniska kolejnym celem było wsparcie ofensywy na masywny bunkier nieopodal Headstone i Morrighan's Grave w The Moors. Bunkier został skruszony do ostatniej struktury, udało się nam przy małych stratach zniszczyć wiele Wardeńskich pojazdów oraz siać pogrom w szeregach Wardeńskiej piechoty.


Wojna 93. Do oporu

Do oporu to kampania koalicji KWD mająca na celu ruszyć sytuację na froncie północnym. Cała kampania składała się z trzech punktów. Pierwszy z nich to zająć tamę co mimo już betonowych bunkrów udało się nam. Drugim była ofensywa na region Basin Sionnach gdzie długo wymienialiśmy się zdobytymi terenami a Cuttail Station przechodziło z rąk do rąk w przeciągu kilku godzin. Ostatnim punktem było podejście pod obronę Tine na Speaking Woods. Dopiero tam ofensywa się zatrzymała przez desperacką obronę Wardeńską gdzie wystawiali do walki wszystko co tylko mieli by nas zatrzymać. Niestety przytłaczali nas swoją ilością i ostatecznie straciliśmy inicjatywę na froncie północnym,


Wojna 94. Wszędzie gdzie nas trzeba

Mimo iż od pierwszych dni wojny byliśmy w trudnej sytuacji, część frakcji nie brała udziału w wojnie a miasto które wzięliśmy pod obronę upadło. Postanowiliśmy się nie poddawać. Zreorganizowaliśmy się, rozłożyliśmy naszą logistykę i byliśmy aktywni od zachodu po wschód wspomagając naszych w wielu bitwach. Wymagało to ogromnego obłożenia logistycznego jednak udało nam się temu sprostać a wszędzie gdzie pojawiali się nasi ludzie Wardeni odnotowywali wielkie straty. 


Wojna 94. Koźla droga

Po upadku Jade Cove w Farranac Coast ruszyliśmy naszym z pomocą w próbie zatrzymania ofensywy Wardeńskiej by dać naszym czas umocnić Westgate. Znając doskonale teren udało nam się trafić na Wardeńskie zaplecze gdzie ci przygotowywali już działa artyleryjskie do ostrzelania naszych pozycji. Nie trzeba było długo czekać nim zorganizowaliśmy grupę uderzeniową którą w kilka szarż zniszczyliśmy działa.


Wojna 94. Dziurawa twierdza

Gdy Wardeni zajęli całe Deadlands ruszyli dalej na południe w stronę Heartlands. Szybko wybraliśmy ten region na nasz cel by wesprzeć naszych ponieważ cała obrona regionu skupiała się wtedy na The Breach. Mieście wybudowanym w dziurze wielkiego muru. Siły wardeńskie zaczęły już kruszyć bunkry obronne miasta jednak naszą obecnością zdołaliśmy nieco wyrównać ilość piechoty i w wielu atakach z zaskoczenia niszczyliśmy maszyny przeciwnika. Miasto ostatecznie upadło przed końcem wojny.


Wojna 94. Drapieżna głusza

The Foundry na Umbrall Wildwood stało na skraju upadku. Po poprzedniej wyczerpującej ofensywie od zachodu miasto było już mocno wyniszczone. Tym razem jednak Wardeni dużą siłą prowadzili atak z północy przy okazji wysadzając zbudowane tam Storm Cannony. Szybko przyjechaliśmy tam kolumną pancerną jednak w niedługim czasie została rozbita przez znacznie przewyższające nasze możliwości siły przeciwnika. Postanowiliśmy więc wykorzystać największą przewagę regiony czyli gęsty las z którego z pomocą Rakietnic Venom, granatników Ignifist oraz granatów AT niszczyliśmy jeden za drugim czołg Wardeński. Ostatecznie jednak miasto upadło ale udało się zatrzymać ofensywę na murze której Wardeni kontynuować nie mogli z powodu braku ciężkiego sprzętu.


Wojna 94. Pył i krew

Pod koniec wojny w okolicach Ashtown w regionie Ash Fields rozgrywała się najprawdopodobniej największa bitwa pancerna w całej wojnie. Na drodze na zachód od Ashfort ścierały się dziesiątki różnego rodzaju sprzętu pancernego a co chwilę jakaś maszyna była niszczona. Oczywiście przybyliśmy z pomocą naszym siłom obsadzając kilka maszyn, wspierając naszych w piechocie a także prowadząc ostrzał artyleryjski. Nasi czołgiście świetnie się spisali trzymając Wardeńskie czołgi z dala od kluczowego bunkra i spychając je w stronę rzeki gdzie nasza piechota niszczyła je bez problemu wbiegając miedzy nie jak i ostrzeliwując z dział z dział przeciwpancernych z drugiej strony rzeki. Artylerzyści z kolei spisali się ostrzeliwując z lekkich dział Koronides formacje Wardeńskie a Thunderboltami strzelając po ich wysuniętych pozycjach gdzie mieli swoją bazę zaopatrzeniową.


Wojna 94. Nieustępliwi

Na kilka godzin przed końcem wojny siły Wardeńskie wybrały Blemish na ostatnie miasto którego zdobycie miało doprowadzić do ich zwycięstwa i zakończenia wojny. Nie przyszło im to jednak łatwo. My jak i inni dzielni obrońcy miasta stawialiśmy zaciekły opór a ratusz przechodził z rąk do rąk. Wardeni musieli się zmagać z non stop odcinanym zaopatrzeniem sprzętu i paliwa do miasta a w samym mieście na każdej uliczce, w każdej wyrwie w murze czy ruinie budynku musieli spodziewać się śmierci. Obrońcy kąsali Wardenów z każdej strony co znacznie podnosiło ich morale. ostatecznie po wielu godzinach wal w mieście miasto całkowicie upadło a wojna dobiegła końca. 


Wojna 95. Obóz nadziei

W czasie gdy główne siły Legionu w regionie Acrithia walczyły o Legion Ranch nasz regiment zmagał się z zabezpieczeniem tyłów będąc nieustannie atakowanym. Mimo iż Wardeńskie siły z 27th nie dawały nam wytchnienia udało nam się obronić i zabezpieczyć Camp Omnicron. W obronie dużo zmienił jeden karabin Fuscina pi.I który siał strach wśród atakujących nas jednostek. Ostatecznie Legion Ranch upadło a Camp Omnicron stał się ostatnim bastionem Acrithii jeszcze przez następne kilka dni.


Wojna 95. Południe musi przetrwać!

Jak doniósł nasz wywiad siły Wardeńskie planowały wedrzeć się w głąb naszego terenu przez południe. Informacja ta zmobilizowała nasze siły które wdarły się z powrotem do regionu Acrithia natychmiast zajmując Legion Ranch i Camp Omnicron. Z pomocą artylerii polowej niejednokrotnie odpychaliśmy siły wardeńskie spod Legion Ranch a nie jednokrotnie przechodziliśmy do ofensywy zajmując fort Nereid Keep. Wszystko to po to by nasi ufortyfikowali Therizo na Terminusie.


Wojna 95. Oblężenie Silk Farms

Gdy Terminus był bezpieczny wsparliśmy lądowanie mające na celu oblężenie i zdobycie Silk Farms w Shackled Chasm. W pierwszym uderzeniu udało nam się dotrzeć pod samo miasto jednak przez przewagę wysokości zostaliśmy tam zatrzymani. Przez brak postępów poprosiliśmy o dostawę artylerii polowej którą wkrótce potem rozbiliśmy frontowe defensywy miasta jak i wrogą baterię artylerii. Niestety bitwa trwała zbyt długo i ostatecznie nie udało się zająć miasta jednak jego obrona została mocno naruszona co przyczyniło się do jego zajęcia kilka dni później.


Wojna 95. Pierwsza bitwa o Therizo

Zdeterminowane siły Wardeńskie dalej próbowały realizować swój plan podchodząc powoli na obrzeża Therizo gdzie zostali skutecznie zatrzymani. Obrona mimo ciężkiego ostrzału artyleryjskiego i pancernej nawałnicy nie upadła i trwała przez wiele dni. Nasz regiment próbując odciążyć obrońców niejednokrotnie przeprowadzał rajdy pancerne na tyły wrogiej ofensywy co wkrótce poskutkowało odepchnięciem wroga od miasta.


Wojna 95. Druga bitwa o Therizo

Podczas drugiego zmasowanego ataku obrona miasta załamała się a walki przeniosły się do miasta, wkrótce potem miasto upadło. Ostatnią linią obrony pozostał fort Bloody Palm gdzie zbierały się siły do kontr ofensywy w tym my. obsadzając działa ciężkiej artylerii i wspierając ofensywę kilkoma maszynami wraz z siłami sojuszniczymi ECH i kilkoma mniejszymi regimentami udało nam się odbić cały Terminus w niemal godzinę od rozpoczęcia ofensywy a następnie ponownie weszliśmy do Acrithii.


Wojna 95. Ostateczny upadek Therizo

Wardeńskie siły przy kolejnej ofensywie na miasto zrzucili na nie rakietę balistyczną doprawadzając do jego zniszczenia upośledzając logistykę na południu przez co niektóre fronty się załamały. Po kilku dniach gdy ustabilizowaliśmy front nasze siły przeszły do kontrataku zajmując Silk Farms by zyskać nową bazę logistyczną pozwalającą dalej walczyć na południu. W odwecie za Therizo siły Legionu tak samo potraktowały Callum's Keep.


Wojna 95. Kampania południowa

Po odbudowie Silk Farms my jak i pozostałe siły Legionu stacjonujące na południu rozpoczęły kampanię mającą na celu zająć Great March, Acrithie i Kalokai. Podczas bitwy o Great March gdzie siły Legionu oblegały Sitarię my skutecznie odcinaliśmy jakąkolwiek logistykę zajmując miasto The Swan i niszcząc most w mieście Leto a także kontrolując stary most między tymi dwoma miastami. Na Acrithii z kolei jako siła pancerna pomogliśmy w zniszczeniu bunkra broniącego miasta Thetus Ring a następnie osłanialiśmy siły zajmujące fort Swordfort. dalej trafialiśmy już na znikomy opór i po kilku godzinach Patridia należała do nas.


Wojna 95. Koniec Wiecznej Wojny!

Już do końca wojny wspieraliśmy ofensywy na wielu frontach napotykając znikomy opór wroga. Wieczna wojna w końcu dobiegała do końca. Dzięki współpracy, upartości i dobrym planowaniu wygraliśmy najdłuższą wojnę jaka do tej pory się odbyła w Velii. Nie da się ukryć że była to wojna na wyczerpanie, poraz kolejny pokazaliśmy siłę Legionu Colonialnego. Wojna ta została okrzyknięta mianem "Forever War".


Wojna 96. Na ratunek

W pierwszym dniu wojny front zachodni nie zdołał zatrzymać pochodu Wardeńskiego. Cały region Fishermans Row upadł a wróg wdzierał się już w Origin zajmując miasto Finis. Niezwłocznie przygotowaliśmy ekspedycję ratunkową w mieście Longstone w Westgate. 5 barek z 60 żołnierzami na pogładzie i trzeba opancerzonymi wylądowało na południu Fishermans Row by odciąć wrogą logistykę a następnie ruszyli obsadzić bunkry które wróg pominął zmuszając go do walki przez 4 godziny na dwa fronty co uratowało Origin przed upadkiem.


Wojna 96. Konglomerat URSA

Od pierwszych dni nasz wojny nasz regiment zajmował się tworzeniem kompleksu przemysłowego mającego wspierać centralny i wschodni front ciężką amunicją. Na obu brzegach rzeki łączącej zalewiska Sop Fields i Hades Ladder w Savages powstał kompleks fabryk produkujący ciężką amunicję i paliwo dla Legionu. Ursa była też ważnym punktem na trasach kolejowych ponieważ kolej zaopatrująca fabryki wykonywała również transporty między miastami Patridia w Acrithii a The Baths w The Drowned Vale.


Wojna 96. Śnieg stopiony ogniem

Od Gdy Legion Colonialny zajął i zabezpieczył Loggerhead w The Drowned Vale ruszyliśmy razem z ofensywą na Marban Hollow. Tankietkami i moździerzami torowaliśmy naszym drogę przez północne przesmyki od fortu The Spitrocks a następnie z trzech kierunków ofensywa skierowała się do miasta Maiden's Veli gdzie wszystkie ofensywy się spotkały. W tym momencie do akcji weszły miotacze ognia które utorowały nam drogę z wrogich okopów i mogliśmy sprawnie wejść do miasta nim wróg skończył ewakuować całe swoje zaopatrzenie.


Wojna 96. Świst niosący śmierć

Po utracie miasta Saltbrook Channel w Endless Shore wsparliśmy regiment 141CR w próbie odbicia miasta. Od dłuższego czasu nasi nie dawali wyjść Siłom Wardeńskim z miasta starając się utrzymać południową część miasta a w tym czasie grupa artyleryjska przygotowywała pozycję po czym rozpoczęła zmasowany ostrzał z dział polowych Koronides oraz jednej wyrzutni rakiet Hades' Net obsługiwnej przez 141Colonial Rangers. Mimo wielkich starań nie udało się wyprzeć Wardenów z miasta jednak Wardenom nie udało się zająć południowej strony.


Wojna 96. Grupa obronna Finis

Aby lepiej zabezpieczyć Origin który obstawiony był głównie przez świeże siły mające mało doświadczenia bojowego wysłaliśmy tam nowopowstały regiment Nevish Republic Force którego członkowie przyłączyli się do sił Legionu by uwolnić swoje rodziny na północy spod rządów Callahana. Zadanie wykonali wyśmienicie zarządzając obroną miasta Finis, a także wyznaczając miejsca budowy kluczowych bunkrów a ostatecznie przez niemal całą wojnę odpierając ataki chluby armii Wardeńskiej 82 Dread Korps dając czas Ash Town do umocnienia się.


Wojna 96. Produkcja masowa

W momencie gdy opracowana została lepsza maszyneria dla przemysłu wojskowego Konglomerat URSA rozpoczął masową produkcję na pełnych obrotach. W ciągu jednego dnia do The Baths wyjeżdżało kilka transportów kolejowych z amunicją artyleryjską oraz rakietową jak i zmodyfikowane czołgi lekkie takie jak Kranesca, Pelekys i Vulcan oraz czołgi średnie Spatha a do tego mobilna artyleria rakietowa Retiarius. Wtedy też kompleksy fabryczne zaczęły być przebudowywane i przygotowywane pod produkcję zaawansowanego sprzętu który miał pojawić się w przyszłości.


Wojna 96. Spadające gwiazdy północy

Gdy tylko naszym udało się odzyskać Saltbrook Channel bez chwili spoczynku ofensywa skierowała się ku miastu Brackish Point. Ofensywa jednak utknęła na przesmyku The North Star z powodu Wardeńskich umocnień. By pomóc przebić się naszym sojusznikom z regimentów 141Colonial Rangers oraz Sword of Maro sprowadziliśmy ciężką artylerię Thunderbolt oraz mobilne wyrzutnie rakiet Retiarius którymi ostrzeliwaliśmy wrogie umocnienia stosując taktykę szybkiego ostrzału rakietami i ucieczki w celu podpalenia bunkrów a następnie dobijaliśmy je ciężką artylerią. Działanie to zaowocowało podejście naszych sił pod samo miasto,


Wojna 96. Biali partyzanci

W trakcie bitwy o Abadoned Ward Lt. Strzelec znalazł lukę w Wardeńskich liniach obronnych pozwalającą przejść dalej za linię frontu. Organizując grupę zwiadowczą poprowadził ją sprawdzoną już trasą którą bezpiecznie dotarli mroźnej równiny The Lance w Callahans Passage. Znajdowała się tam wroga fabryka z której nasi wykradli czołgi typu Silverhand, Chieftain oraz Devitt po czym osłonięci śnieżycą rozpoczęli powrót na sojusznicze tereny. Utrudnieniem stało się zniszczenie mostu przy mieście Liberation Point przez co musieli przejechać bezpośrednio przez front rozjeżdżając i zabijając przy okazji wrogie siły. Dzięki tej akcji nasze siły uzyskały też cenne dane wywiadowcze.


Wojna 96. Pancerna Falanga

Tego dnia wystawiliśmy swój pierwszy ciężki czołg Lance-36 wyprodukowany w Konglomeracie URSA. Wystawiając dodatkowo kilka innych pojazdów ruszyliśmy z sojuszniczymi siłami by ostatecznie zająć miasto Brackish Point. Nie było to łatwe z uwagi na teren i wyposażenie przeciw pancerne wroga a także nasze braki w piechocie jednak dzięki zastosowaniu przez nas taktyki falangi mimo nocy zepchnęliśmy wroga do miasta a następnie je zajęliśmy otwierając drogę na Weathered Expanse.


Wojna 96. Wielkie łowy

Gdy W trakcie gdy Colonialny Legion otoczyli miasto The Axehead w Godscrofts my zajęliśmy się odcinaniem wodnej logistyki, w trakcie naszych łowów nie przepuściliśmy żadnego transportu, kilka z nich zniszczyliśmy ale większość została przejęta a sprzęt trafiał do grupy która odcinała logistykę na lądzie. W ten sposób zyskaliśmy dużo dodatkowego sprzętu a wkrótce potem padło też The Axehead. Po upadku miasta dalej patrolowaliśmy wody gdyż Wardeńskie siły próbowały jeszcze zaopatrzyć swoją ostatnią fortecę w Godscrofts fort Protos który był mocno zabudowany, jednak przez brak zaopatrzenia i on szybko upadł.


Wojna 96. Westgate nie upadnie!

Gdy front wschodni został przełamany a nasze siły szły na północ postanowiliśmy wesprzeć ciężko walczących w Westgate przyjaciół z Kraunian State Army. Nim sprowadziliśmy tam swoje siły wysłaliśmy tam cztery pełne transporty kolejowe zaopatrzenia dla walczących, kilka dni później obsadzając czołgi Bardiche, zdobyczne czołgi Outlaw oraz Talosa będącego naszą dużą siłą ognia pojechaliśmy na Westgate zatrzymać kolejną Wardeńską ofensywę. W bitwie udało nam się zniszczyć Wardeński ciężki czołg Flood Mk. I, dwa przejęte działa Stygian Bolt oraz kilka kolejnych czołgów typu Outlaw. Mimo strat wszystkich naszych czołgów ofensywa została zatrzymana a Wardeni stracili bardzo cenną maszynę.


Wojna 96. Ostateczne uderzenie

Gdy Wardeńskie linie załamały się rozpoczął się pochód Legionu. By nie spowalniać marszu bardziej ufortyfikowane miasta były niszczone rakietami balistycznymi by jak najszybciej zakończyć ten krwawy konflikt. Również nasz regiment stworzył i przygotował wszystkie niezbędne rzeczy by wystrzelić rakietę. Naszym celem było miasto Ogmaran które udało się zniszczyć w pierwszym szturmie dzięki czemu nasze siły poszły dalej. W kilka dni później wojna była już wygrana. Ostatnie miasta i forty padały aż wkrótce Imperium Wardeńskie poddało się. Była to jak dotąd najkrwawsza wojna w której zginęło 4 677 055 żołnierzy po obu stronach konfliktu.


Wojna 97. Pierwsze uderzenie

Z racji na małe obłożenie frontu centralnego mimo stacjonowania na północy wsparliśmy naszych w zajęciu Abadoned Ward w Deadlands. Nasi ludzie z niezwykłą sprawnością zajęli miasto a w chwilę po tym wypchnęli siły Wardeńskie będące w mieście po drugiej stronie rzeki. Stacjonujące z nami regimenty były pod wrażeniem jak szybko mogliśmy przejść do ofensywy na miasto Callahan's Boot. Nasze wsparcie znacznie przyczyniło się do wyrwania Deadlands z rąk Callahana.


Wojna 97. Dla dobra wszystkich.

W tej wojnie pojawił się kryzys olejowy o który walczyło wiele regimentów, najbardziej zachłanne były jednak wielkie koalicje które siłą wypychały innych z pól oleju. Nasz regiment od tego czasu jako pierwszy stanął w opozycji do takiego zachowania promując ideę by każdy mógł korzystać z oleju jeśli tego potrzebuje dla wspólnego dobra i mniejszego wysiłku wojennego frakcji. Mimo początkowych trudności zaczęliśmy przyciągać kolejnych zwolenników naszej idei i teraz razem staliśmy się siłą która może negocjować z największymi.


WC 100. Wielka Wojna

Była to jak dotąd najdłuższa, najkrwawsza i najbardziej wyniszczająca wojna w jakiej braliśmy udział. W tej wojnie poległo ponad 6 625 000 żołnierzy i trwała 1 340 dni. Mimo zwycięstwa Legionu wielu po tej wojnie miało dość walki.


WC 100. Wyspiarze

Jako Regiment w tej wojnie przyjęliśmy postawę wsparcia Legiony, oznaczało to że byliśmy wszędzie tam gdzie byliśmy potrzebni. Niefortunnie okazały się to wyspy ponieważ tam siły Wardeńskie przebijały się niestrudzenie przez Tempest Island dochodząc do The Fingers. Do momentu ich wyparcia cały czas walczyliśmy o każdy cal ziemi dzień w dzień odpychając wroga, który następnego dnia ponownie wracał. 


WC 100. Kuźnia

By zwiększyć szanse Legionu na wygranie tej wojny wzięliśmy na siebie ciężar produkcji ciężkiego sprzętu. Ogromna fabryka produkująca wszelkiego rodzaju amunicję wyposażona była również w 7 stanowisk produkujących czołgi typu Battle Tank z których dzień za dniem wyjeżdżały kolejne czołgi stawiając ciężki opór wrogowi.


WC 100. Całkowite Zmiażdżenie

16.01.2023r. Udało nam się dokonać rozbicia morale zarówno wrogich frontowych sił pancernych jak i załogi logistycznej na ich tyłach. Z użyciem 3 wozów APC Doru doszczętnie spaliliśmy wrogie fabryki produkujące ogromne ilości wyposażenia a następnie rozbiliśmy kolumnę samozwańczego elitarnego regimentu V "Veterans" niszcząc ich czołgi flankujące Outlaw naszymi lekkimi czołgami flankującymi Kranesca, Lekkim niszczycielem czołgów Pelekys oraz Opancerzonym wozem Javelin bez strat własnych.


WC 100. Nieustępliwy Upór

Nie daliśmy się! 09.02.2023r. Siły Wardeńskie zmiękły a Legion przeszedł do ofensywy na każdym froncie. Był to zwiastun końca wojny. Maszerując na północ opór wroga był znikomy a nasza zawziętość nagrodziła nas wygraniem najdłuższej wojny. 


WC 100. Konieczna ofiara

By przyśpieszyć koniec wojny i przyczynić się bardziej do zwycięstwa Legionu postanowiliśmy wystrzelić pocisk balistyczny w miasto Ogmaran w prowincji The Moors. Operacja zakończyła się sukcesem i złamała Wardeńskiego ducha walki.


WC 101. Dawid i Goliat

Zbierając się większą grupą przed zakończeniem wojny wyruszyliśmy na wielkie łowy. Z czołgami typu Falchion, Spatha oraz Bardishe. Tego dnia udało nam się zniszczyć wrogiego Super Heavy Tank'a Predator nie dając mu szans na ucieczkę.


WC 102. Powrót do Domu

Wojnę 102 rozpoczęliśmy z kampanią odbicia The Drowned Vale a dokładniej prowincji Singing Serpents. Mimo zaciekłej obrony powoli przełamywaliśmy opór i przesuwaliśmy się w stronę naszego celu. Po kilku dniach walk udało nam się dotrzeć i zająć zarówno Singing Serpents jak i The SaltCaps.


WC 102. Gwóźdź w Bucie

Przy pomocy oddziału piechoty, działa Ruptura oraz pomocy sojuszniczych sił pancernych i artylerii udało nam się skutecznie przeprowadzić ofensywę spod miasta The Salt Farms przechodząc przez fort The Pits i zajmując miasto Callahan's Boot w prowincji Deadlands.


WC 103. Nowa Siła

Będąc zauważalną doświadczoną siłą w Legionie weszliśmy w członkostwo koalicji S&G majacej na celu przede wszystkim poprawę funkcjonowania Colonialnej logistyki.


WC 103. Brama na Zachód

Chcąc zatrzymać Wardeński pochód ustanowiliśmy linię obrony we wschodniej części prowincji Loch Mór. Dzięki oporowi i dobrze rozplanowanej defensywie wróg potrzebował dużo czasu i środków by się przebić tracąc po drodze ogromne ilości sprzętu. Po zajęciu miasta Feirmor Wardeńscy żołnierze jeszcze przez wiele dni próbowali zdobyć wspierany przez nasze siły bunkier IX Kohorty położony na południe od Feirmor,


WC 103. Krauniańscy Jeźdźcy Apokalipsy

Używając motocykli Caster oraz innych pojazdów cywilnych typu Chariot sialiśmy spustoszenie wśród Wardeńskich sił pancernych. Małym kosztem spowodowaliśmy kilku dziesięcio krotne straty we wrogich formacjach flankując i otaczając ich siły.


WC 103. Bitwa o Zachodnią Bramę

Pomimo zdecydowanej przegranej nasz regiment jak i koalicjanci nie odpuszczaliśmy i do samego końca wojny nie pozwoliliśmy na zajęcie miasta Longstone w prowincji Westgate nieugięcie odpychając wrogie siły poza granice miasta aż do końca.


WC 104. Ostatnia Bitwa Morska

08.06.2023 Odbyła się ostatnia bitwa morska na starych warunkach w trakcie której do walki stanęło po 3 Gun Boaty. Po krótkiej wymianie ognia zarówno karabinów maszynowych jak i dział artyleryjskich straciliśmy jeden statek, Wardeńska flota została zaś rozbita. W między czasie Wardeni próbowali się odegrać wysyłając nieskutecznie Battle Barge w naszym kierunku tracąc jedynie kolejny sprzęt.


WC 105. Pierwszy oficjalny zlot Kraunian Support Regiment

Do tej wojny podeszliśmy dość luźno zajęci przygotowaniami do naszego pierwszego zlotu. Od początku wojny wspieraliśmy frakcję na tyle na ile byliśmy w stanie. 15 lipca członkowie KSR zjechali się w Łodzi i przez dwa dni świetnie się razem bawiliśmy przechodząc Escaperoomy, strzelając do siebie w Laser Tagu czy Paintballu a także konkurując w różnych grach VR zwieńczając pierwszy dzień schładzając się zimnymi napojami w jednym z Łódzkich Pubów. Ostatecznie zlot w którym udział wzięło ponad 30 członków klanu zakończył się dobrymi wspomnieniami i nowymi zawartymi znajomościami. Resztę wojny sobie odpuściliśmy...


WC 105. Jamniczek

Po tym jak wciąż walczący na froncie nasi członkowie zlokalizowali duży obiekt przemysłowy postanowiliśmy zwołać grupę sabotażową. Dokonaliśmy szturmu na rozległą fabrykę niszcząc między innymi Superciężki czołg "Jamniczek" oraz kilka cenniejszych fabryk. Jak się okazało kompleks ten należał do Błękitnej Armii dowodzonej między innymi przez zdrajcę obecnie Płk. Qache.


WC 108. Flota Patrolowa

Zaopatrując się w dużą ilość Gun Boatów skutecznie odpieraliśmy ataki wrogich łodzi niszcząc ich ogromną ilość sami ponosząc straty jednak zdecydowanie mniejsze. Dzięki naszym działaniom udało się kilkukrotnie nie dopuścić do inwazji na wyspy w The Fingers.


WC 108. Sformowanie Ligi Hanzeatyckiej

Zapoczątkowaliśmy utworzenie koalicji regimentów polskojęzycznych na czas trwania wojny 108 dzięki czemu wszyscy mogliśmy działać zarówno na ladzie jak i na morzu a flota wypływała w morze minimum raz dziennie. Również na lądzie wspólne działania przyczyniły się do licznych sukcesów i wielu przełamań.


WC 108. Narodziny CCF

Mając liczne sukcesy w walkach morskich a także operując w produkcji Colonialnej Floty Wschodniej mieliśmy nie mały udział w tym jak ostatecznie działa Combined Colonial Fleet co dawało nam dużą przewagę w walkach na morzu.


WC 108. Diabły z Deadlands

Zaalarmowani możliwością utracenia przez Legion Abandoned Ward sformowaliśmy grupę pancerną które zadaniem było rozbicie sił Wardeńskich w regionie, odbicie dawnej Stolicy Wardeńskiej i całkowite wypchniecie wroga z miasta. Cały plan został całkowicie wykonany. W momencie gdy Lekkie niszczyciele czołgów nie pozwalały zbliżyć się wrogim czołgom do naszych linii grupa składająca się z 3 lekkich czołgów Kranesca skutecznie flankowała i niszczyła wrogie maszyny.


WC 108. Pancerny Tomasz

Wyjeżdżając naszym pociągiem pancernym zdołaliśmy rozproszyć pancerną linię na Endless Shore w Brackish Point co ostatecznie pozwoliło zająć cały region. W trakcie przejazdu ciężko uszkodziliśmy wiele wrogich czołgów które były zmuszone do ucieczki i napraw podczas gdy my straciliśmy jedynie jeden wagon który został ostrzelany przez piechotę wroga.


WC 108. Najlepsi Marynarze w Legionie

W trakcie trwania całej wojny 108 mogliśmy się poszczycić zatopieniem wielu jednostek wroga a także tym że nasze załogi nie straciły żadnego ze statków w naszej flocie. W skład floty wchodziły dwa Niszczyciele oraz Pancernik które wypływając w morze zawsze zadawały wrogowi wielkie straty a także wspomagały naszych w licznych ofensywach.


C.D.N.

WC 80

WC 90

WC 100

WC 108

In the life cycle of our regiment, much has already happened, both good and a bit bad. We do not forget anything, we laugh together at those moments, and we draw conclusions from them because those moments have built us and our identity.

HISTORY

V 0.51.25  28.06.2022